من سلامتم

همانطور که میدانیم بهداشت، پیگیری و آموزش برای سلامت جامعه سیار مهم است که در این صفحه به چنین آموزشهایی خواهیم پرداخت

من سلامتم

همانطور که میدانیم بهداشت، پیگیری و آموزش برای سلامت جامعه سیار مهم است که در این صفحه به چنین آموزشهایی خواهیم پرداخت

7 داروی افزایش اسپرم

به طور کلی، گزینه های دارویی بسیار کمی وجود دارد که در تحریک تولید اسپرم بیشتر مؤثر هستند. از طرفی مطالعات کمتری در مورد تأثیر داروهای باروری بر آقایان نسبت به خانم ها انجام شده است. در چند سال اخیر تحقیقاتی در مورد داروهایی که می توانند برخی اختلالات خاص هورمونی مربوط به غده هیپوفیز و هورمون های جنسی که منجر به تولید اسپرم سالم و با کیفیت برای باروری می شوند انجام شده است. در این مقاله می خواهیم داروهایی که معمولا پزشکان برای کمک به افزایش قدرت باروری مردان استفاده می کنند را به شما اومایی های عزیز معرفی کنیم. با ما همراه باشید. 

داروهای مختلف باروری برای مردان

بیشتر داروهای باروری معمولی که برای زنان تجویز می شود برای درمان ناباروری در مردان نیز قابل استفاده است. زیرا هورمون های تولید مثل هم در زن و هم در مرد مانند هم هستند اما مقدار آن ها در زن و مرد متفاوت است که پزشک بر اساس این قانون دوزهای مختلفی برای کمک به باروری خانم ها و آقایان تجویز می کند. در اینجا برخی از داروهای باروری رایج که پزشکان تجویز می کنند را به شما معرفی خواهیم کرد که عبارتند از:

1- کلومیفن

کلومیفن یک داروی غیر استروئیدی است که برای تقویت تولید هورمون های هیپوفیز، که باعث تحریک رشد هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) و هورمون لوتئین کننده (LH) می شود تجویز می گردد. این دارو بیضه ها را تحریک می کند تا تستوسترون بیشتر و در نتیجه اسپرم های سالم تری را تولید نماید و با این کار احتمال باروری افزایش خواهد یافت.

ادعاهای بسیار مختلفی در مورد داروی کلومیفن وجود دارد. به این صورت که نتایج برخی از تحقیقات تاثیر چندانی از کلومیفن نشان نداده اند اما نتایج برخی از تحقیقات افزایش قدرت باروری را نشان داده اند. با این حال بر حسب شرایط بیمار اولین درمان کمک باروری برای آقایان استفاده از قرص کلومیفن با دوز تجویزی مشخص توسط پزشک می باشد. 

2- گنادوتروپین

گنادوتروپین در واقع هورمون اصلی مشخص کننده بارداری است که وقتی یک زن حامله می شود در تست های بارداری با استفاده از اندازه گیری این هورمون بارداری او تایید خواهد شد. اما در مردان هم نقش مهمی در تولید اسپرم دارد. در واقع استفاده از این دارو برای آقایان بیضه ها را برای تولید تستوسترون و اسپرم بیشتر تحریک می کند. گاهی اوقات نیز در کنار برخی از تکنولوژی های باروری مانند ART استفاده می شوند. 

3- لتروزول

گاهی اوقات تولید کم اسپرم به دلیل چاقی اتفاق می افتد. در این صورت پزشک داروی لتروزول را تجویز می کند. این دارو باعث افزایش ترشح تستوسترون و در نتیجه افزایش تولید اسپرم های سالم برای باروری می شود. معمولا مصرف این دارو بصورت یک عدد در هر هفته می باشد. 

4- بروموکریپتین

بروموکریپتین از ترشح هورمون پرولاکتین بیش از حد طبیعی در بدن جلوگیری می کند. زیرا پرولاکتین اضافی باعث کاهش سطح تستوسترون می شود. این دارو معمولا برای مردانی که به دلیل هایپروپرولاکتینمی دچار کاهش اسپرم هستند، تجویز می شود.

5- ایمی پرامین

ایمی پرامین برای درمان انزال رتروگراد استفاده می شود. در این بیماری به طور غیر طبیعی مایع منی در انزال از آلت تناسلی به مثانه بر می گردد. این عارضه مشکل خاصی را برای سلامتی آقایان ایجاد نمی کند اما تعداد اسپرم های سالم برای انتقال به بدن زن کاهش می یابد و احتمال ناباروری برای مردان مبتلا به آن وجود دارد. 

6- آناستازول (Arimidex)

آناستازول معمولاً هنگامی پیشنهاد می شود که سطح استرادیول در بدن بالاتر و تستوسترون پایین تر باشد. در این صورت آناستازول باعث افزایش تولید اسپرم می شود. 

7- قرص های تستوسترون مصنوعی

این داروها که گاهی به صورت تزریقی نیز تجویز می شوند از نظر پزشکان جایگزین مناسبی برای کمبود تستوسترون هستند اما می توانند عوارض جانبی هم داشته باشند و حتی تاثیر منفی بر باروری بگذارند. بنابراین به هیچ وجه خودسرانه آن را استفاده نکنید. در صورتی که پزشک آن را برایتان تجویز کرد اعتماد کنید زیرا حتما مزایایش بیشتر از معایبش بوده که تجویز شده است. 

به طور کلی به یاد داشته باشید که هیچ کدام از این داروها نمی توانند برای درمان خودسرانه و افزایش باروری استفاده شوند مگر اینکه توسط پزشک تجویز شوند. داروهای هورمونی می توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند که ممکن است نحوه عملکرد بدن شما را تغییر دهند. به همین دلیل باید آن ها را دقیقا طبق تجویز و دستورالعمل پزشک مصرف نمایید. 

داروهای کمک باروری در مردان چگونه کار می کند؟

داروهای باروری بسته به شرایطی که باعث کاهش قدرت باروری مرد شده است یکی از کارهای زیر را انجام می دهد:

 

داروی افزایش اسپرم

1. تحریک تولید هورمونی

قرص ها و تزریق های ناباروری حاوی هورمون های سنتز شده یا موادی مانند هورمون هستند. آنها تعادل بین هورمون های مختلف که مسئول تولید مثل و افزایش سطح تستوسترون در مردان می باشند را برقرار می کنند.

2. تولید منی را بهبود می بخشند.

عامل اصلی ناباروری در مردان، عدم توانایی دستگاه تناسلی در تولید منی به مقدار لازم و با کیفیت مناسب است. در چنین مواردی، برخی از داروها ممکن است تولید اسپرم سالم و سرعت حرکت آن ها را افزایش دهد. در برخی موارد، ممکن است تولید کل مایعات منی را نیز افزایش دهد.

3. سطح قند خون را کنترل می کنند.

گاهی اوقات، افزایش قند خون می تواند باعث ناباروری در مردان و زنان شود. در چنین مواردی، این داروها به کنترل سطح قند خون و جلوگیری از دیابت و عملکرد نادرست انسولین و همچنین ناباروری کمک می کنند. 

4.تحریک جریان خون

داروهای باروری نه تنها می توانند فعالیت اندام های تولید مثل را احیا کنند بلکه جریان خون را نیز افزایش خواهند داد. گاهی اوقات ناباروری و کاهش میل جنسی به دلیل کاهش جریان خون به ناحیه تناسلی است. این داروها کمک می کنند تا مجددا جریان خون بیشتری به این ناحیه وارد شود و اسپرم بیشتری تولید خواهد شد. 

5. میل جنسی را افزایش می دهند.

داروهای باروری همچنین دارای خواص آفریزیس هستند. این خاصیت باعث تقویت میل جنسی مردان می شود و در نتیجه زندگی جنسی زوج ها و میزان تولید اسپرم بهبود می یابد.

عوارض جانبی داروهای باروری در مردان

عوارض جانبی ممکن است برای هر دارو متفاوت باشد. در زیر عوارض جانبی برخی از این داروها را برایتان آورده ایم:

عوارض جانبی کلومیفن معمولاً خفیف است و شامل موارد زیر است:

  • حالت تهوع
  • سردرد
  • افزایش وزن
  • تاثیر در بینایی
  • سرگیجه
  • تغییرات در میل جنسی
  • بزرگ شدن سینه

گنادوتروپین ها می توانند عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:

  • درد در محل تزریق
  • آکنه
  • تغییرات در میل جنسی
  • بزرگ شدن سینه

عوارض جانبی بروموکریپتین نیزشامل موارد زیر است:

  • مشکلات کبدی
  • فشار خون بالا
  • توهم
  • گیجی
  • حرکات غیر طبیعی بدن

بنابراین، در صورت مشاهده هر عارضه ای مانند موارد گفته شده بعد از مصرف داورهای باروری آن را با پزشک در میان بگذارید زیرا گاهی اوقات باید داروی دیگری جایگزین داروی شما شود تا خطری برای سلامتی شما ایجاد نکند. 

سخن آخر

عوامل مختلفی مانند استرس،  فشار، بی تحرکی، مواد مخدر، استفاده مداوم از انواع غذاهای ناسالم مانند فست فودها و ... می توانند باعث کاهش تولید اسپرم شوند. بنابراین در کنار همه داروهای گفته شده چیزی که می تواند تاثیر آن ها را حفظ کند و به شما در باروری کمک نماید تغییر عادات و شیوه های نادرست غذایی و فعالیتی به روش های صحیح می باشد. 

[collapse id=2958]

منبع: سلامت بانوان اوما

بهترین صبحانه برای زن باردار

اولین وعده غذایی روز یک فرصت عالی برای تغذیه مناسب برای شما مامان اومایی عزیز و کودکتان است. بعضی وقت ها در مواقع عادی شما صبح ها که می خواهید فعالیت روزانه را شروع کنید حتی صبحانه نخورده بلافاصله لباس هایتان را می پوشید و از خانه بیرون می روید. اما الان اوضاع کمی فرق دارد و شما باردار هستید و یادتان باشد صبحانه مهم ترین وعده غذایی برای افزایش قوای جسمی محسوب می شود. البته همه وعده های غذایی مهم هستند اما صبحانه کمک بیشتری به سلامتی شما می کند. در این مقاله می خواهیم به شما بگوییم بهترین صبحانه برای زن باردار چه صبحانه ای است؟ پس تا پایان با ما همراه باشید. 

صبحانه های مفید برای دوران بارداری

به طور کلی باید برای وعده صبحانه از مواد غذایی حاوی انواع ویتامین ها و مواد معدنی مانند اسید فولیک، کلسیم و آهن استفاده کنید تا انرژی لازم برای طول روز را در بدن شما تامین کند. در واقع با توجه به حساسیت ها و ویار بارداریتان باید از مواد غذایی در صبحانه و میان وعده ها استفاده کنید که شامل ترکیبات زیر باشند:

فیبر

غذاهای سرشار از فیبر به کاهش کلسترول و تثبیت قند خون کمک کرده و باعث می شوند احساس سیری طولانی داشته باشید که از اضافه وزن شما و عوارض ناشی از آن جلوگیری خواهد کرد. همچنین یک راه موثر برای جلوگیری از یبوست در بارداری است. از آنجا که باید روزانه 25 تا 35 گرم فیبر مصرف کنید، شروع آن در وعده صبحانه ضروری است. به دنبال موادی مانند جو موجود در غلات، دانه های چیا در اسموتی ها، اسفناج در املت، لوبیا در بورسیو و میوه های پر فیبر همراه با ماست (مانند تمشک، توت فرنگی، زغال اخته و گواوا ) باشید که چندین گرم فیبر در هر وعده را برای شما تامین می کنند. 

پروتئین

هر یک از وعده های غذایی اصلی روزانه شما باید حاوی مقداری پروتئین باشد تا در کل روز 75 گرم پروتئین مورد نیاز بدن شما تامین شود. زیرا کودک برای رشد مناسب به اسید آمینه های موجود در ترکیبات پروتئین دار نیاز دارد. ماست یونانی، پنیر، توفو، تخم مرغ، کره بادام زمینی، املت  و اسموتی های لبنی شده همگی گزینه های خوب و خوشمزه ای برای صبحانه و میان وعده در بارداری هستند. 

کلسیم

شما روزانه حدودا به 1000 میلی گرم کلسیم نیاز دارید تا استخوان های کودک شما رشد کند و کلسیم مورد نیاز خودش را از دندان ها و استخوان های شما نگیرد. بنابراین بهتر است صبح را با ماست غنی از کلسیم، پنیر، آب پرتقال غنی شده، نان کنجد، شیر، لوبیا، بادام، انجیر یا اسفناج خورد شده شروع کنید. 

 غلات کامل

با مصرف این کربوهیدرات های پیچیده و پر از ویتامین B در وعده صبحانه یک ماده مغذی مهم را برای رشد کودک وارد بدنتان کرده اید. به علاوه این مواد غذایی دارای مقدار مناسبی فیبر، آهن و سایر مواد معدنی هستند. بخصوص مادرانی که معده شان با خوردن غذا اذیت می شود و دستگاه گوارش ضعیفی دارند می توانند مواردی مانند نان های سبوس دار، غلات با قند پایین، آرد جو دوسر، گرانولو و فرنی با جوانه گندم را امتحان کنند.

آهن

به عنوان یک مادر باردار، برای تامین اکسیژن مورد نیاز نوزاد روزانه به دو برابر آهن یعنی 27 میلی گرم در روز نیاز دارید. غذاهای سرشار از آهن برای صبحانه شامل میوه های خشک ، جو دوسر، اسفناج، تخم مرغ، توفو و غلات غنی شده از آهن هستند.

غذاهای نامناسب برای صبحانه

برخی از مواد غذایی می توانند عاملی کمک کننده در سقط جنین باشند. بنابراین نه تنها در صبح بلکه در طول روز از این موارد اجتناب کنید:

کافئین زیاد

بیش از 200 میلی گرم کافئین در روز یعنی معادل دو فنجان قهوه دم کرده مصرف نکنید. افرادی که عادت دارند حتما برای صبحانه کافئین مصرف کنند و بدون آن سردرد می شوند می توانند یک فنجان نوشیدنی برای صبحانه و یک فنجان آن را هم برای عصرانه مصرف کنند تا خطری برای بارداری ایجاد نشود. بهتر است در این دوران به جای نوشیدنی های حاوی کافئین دار بهتره از چای های گیاهی مانند بابونه و ... استفاده نکنید. 

 لبنیات پاستوریزه نشده و خام

لیستریا، سالمونلا و سایر باکتری های مضر ممکن است  در شیر خام و پنیرهای نرم مانن Brie ، Camembert ، پنیر شیر بز، ricotta ، فتا، پنیر آبی و Asko Blanco وجود داشته باشد. قرار گرفتن در معرض لیستریا در دوران بارداری می تواند خطرناک باشد و باعث سقط جنین، زایمان زودرس و سایر عوارض بارداری شود.

غذاهای دریایی دودی

ماهی های دودی نیز ممکن است حاوی باکتری لیستریا باشند و مسمومیت ایجاد کنند. بنابراین در دوران بارداری نباید آن ها را مصرف کنید. 

 غذاهای قندی

چه باردار باشید و چه باردار نباشید مصرف غذاهای حاوی قند مصنوعی برای صبحانه مانند نان دارچین، ماست با میوه های پر قند، دونات یا میوه‌های صبحانه شیرین نه تنها انرژی کافی برای شما ایجاد نمی کند بلکه بعد از یکی دو ساعت باعث افت قند خون شده و منجر به پرخوری و عوارضی مانند دیابت بارداری می شوند. 

تخم مرغ خام

تخم مرغ آب پز نرم و به اصطلاح عسلی در این دوران برای شما مناسب نیست. تخم مرغ یک غذای مناسب برای مادران است، اما فقط در صورت پخته شدن کامل مزیت دارد. زیرا تخم مرغ خام و عسلی می توانند حاوی سالمونلا باشند و شما را دچار مسمومیت کنند. 

نکات ایمنی در انتخاب صبحانه برای مادران باردار

مانند هر وعده غذایی دیگر برای صبحانه نیز باید به نکات زیر توجه نمایید:

 

بهترین صبحانه در بارداری

• از غذاهای تازه و تاریخ دار استفاده کنید. مطمئن شوید که تخم مرغ و شیر تاریخ انقضا دارند و برند معتبری هستند که به درستی نگه داری می شوند. 

•اگر دو به شک بودید که صبحانه ای که می خواهید بخورید برای شما مفید است یا خیر بهتر است رهایش کنید و موارد گفته شده را جایگزین نمایید. 

قبل از خوردن دست های خود را بشویید. این کار از ورود باکتری های احتمالی و مضر به بدن که می تواند برای جنین خطر داشته باشد جلوگیری می کند. 

• اگر نمی توانید در اول روز یک صبحانه بزرگ و کامل را تحمل کنید. کم کم و با فاصله آن را بخورید. مثلا ابتدا با مایعات مثل آب میوه یا شیر یا چایی شروع کنید. سپس اولین غذای جامد خود را به آرامی بخورید تا به هضم غذا کمک کند و تا زمانی که احساس راحتی می کنید، غذا بخورید، اما به اجبار این کار را انجام ندهید. 

برای اینکه انرژی لازم برای بدن شما و رشد جنین تامین شود هرچند دچار بیماری صبحگاهی هستید یا سرتان شلوغ است و یا احساس خستگی می کنید حتما باید خودتان را ملزم کنید که سه وعده غذای اصلی را همراه با دو میان وعده کوچک و سالم مصرف کنید. 

اگر عادت به خوردن صبحانه ندارید و نسبت به آن بی میل هستید خودتان را اذیت نکنید به محض اینکه دلتان چیزی خواست می توانید به جای خوردن تنقلات بی فایده وعده صبحانه را میل کنید.

مقدار کمی چربی می تواند برای شما و کودک مفید باشد. اما این چربی ها باید از نوع سالم مانند آووکادو، آجیل، ماهی چرب مانند سالمون و روغن زیتون باشد. این چربی ها برای رشد کودک مهم است زیرا به جذ ب ویتامین ها و اسیدهای چرب ضروری دیگر کمک می کند.

خوردن یک عدد موز بصورت روزانه باعث می شود نیاز کمتری به پزشک داشته باشید. موز سرشار از مواد مغذی مورد نیاز بدن مانند پربیوتیک، پتاسیم، فیبر، پروتئین و ویتامین C است و از همه مهم تر مصرف آن خیلی آسان است. می توانید از موز در انواع اسموتی، غلات، ماست، در یک ساندویچ کره بادام زمینی یا در یک سالاد میوه نیز استفاده کنید. 

در این جا چند پیشنهاد خوشمزه که حاوی ترکیبات مفید گفته شده می باشد را برای صبحانه به شما عزیزان معرفی می کنیم:

نوشیدنی

  •  توت فرنگی 
  •  تمشک 
  • هلو
  •  اسموتی موز

کلوچه و نان

  •  نان گردویی و موزی
  •  کلوچه هویج 
  •  مافین زغال اخته
  •  کلوچه زنجبیل و هویج
  •  کلوچه لیمو-زنجبیل

پنکیک

  •  پنکیک های زغال اخته
  •  پنکیک گندم و زنجبیل
  •  پنکیک کره گندم کامل

تخم مرغ

  • سالاد تخم مرغ کلاسیک
  • صبحانه بوریتو

ویتامین ها و کربوهیدارت ها

  • غلات با قند پایین
  • املت با پنیر چدار
  • جو دو سر
  • کلم بروکلی

سخن آخر

همان طور که گفتیم همه وعده های غذایی بخصوص در دوران بارداری مهم هستند اما می توان گفت منبع انرژی روزانه شما و رشد جنین از صبحانه تامین می شود. بنابراین برای اینکه نوزادتان رشد مناسبی داشته باشد و خودتان نیز دچار ضعف و خستگی نشوید و بتوانید این دوران را به خوبی سپری کنید از وعده صبحانه غافل نشوید و حتما آن را میل نمایید. 

[collapse id=2959]

منبع: سلامت بانوان اوما

علت عفونت مثانه در زنان

عفونت مثانه نوعی عفونت باکتریایی است که در مثانه اتفاق می افتد. به این نوع عفونت، عفونت مجاری ادراری نیز می گویند. زیرا علاوه بر مثانه می تواند کلیه، رحم و مجرای پیشاب را نیز درگیر کند. بیشتر عفونت های مثانه به صورت ناگهانی اتفاق می افتند اما برخی از آن ها نیز در طول طولانی مدت ایجاد می شوند. درمان بیماری در مراحل اولیه بهترین راه جلوگیری از گسترش عفونت می باشد. در این مقاله می خواهیم نکات مهم درباره عفونت مثانه در زنان را برای شما عزیزان اومایی توضیح دهیم. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

چه چیزی باعث عفونت مثانه می شود؟
چه کسی در معرض عفونت مثانه است؟
علائم عفونت مثانه چیست؟
نحوه تشخیص عفونت مثانه
درمان عفونت مثانه
جلوگیری از عفونت مثانه

چه چیزی باعث عفونت مثانه می شود؟

به طور کلی باکتری هایی که وارد مجاری پیشاب ومثانه می شوند باعث عفونت مثانه را ایجاد می کنند. معمولا باکتری از طریق ادرار از بدن خارج می شود. در مردها غدد پروستات، که هورمون های محافظ در مقابل باکتری ها را ایجاد می کنند، سیستم دفاعی قوی تری فراهم می کنند. اما باز هم امکان دارد باکتری ها به دیواره مثانه بچسبند و به سرعت تکثیر شوند. در این مرحله بدن نمی تواند باکتری ها را از بین ببرد بنابراین عفونت مثانه اتفاق می افتد.

مطالعات نشان می دهد در بیشتر موارد عفونت مثانه به وسیله باکتری E.coli یا کاندیدا ایجاد می شود. این باکتری در روده بزرگ بصورت طبیعی وجود دارد. اما زمانی که این باکتری ها بیش از حد طبیعی زیاد شوند و یا مقدار اضافی آن ها از طریق ادرار خارج نشود باعث عفونت مجاری ادراری خواهد شد.

کلامیدیا و میکوپلزاما باکتری های دیگری هستند که باعث عفونت می شوند. این باکتری ها از طریق بیماری های مقاربتی وارد بدن شده و علاوه بر مثانه، بر اندام های جنسی مانند واژن نیز اثر می گذارند.

چه کسی در معرض عفونت مثانه است؟

هر فردی در هر سنی می تواند مبتلا به عفونت مثانه شود اما خانم ها نسبت به آقایان خیلی بیشتر مستعد این نوع عفونت هستند. زیرا خانم ها مجاری پیشاب کوتاه تری دارند و به مقعد نزدیک تر است. بنابراین باکتری ها راحت تر به مثانه می رسند. به همین دلیل در خانم ها، باکتری ها فاصله کوتاه تری را برای رسیدن به مثانه طی می کنند و فعالیت بیشتری در مجاری ادراری خواهند داشت.

فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که احتمال ابتلا به عفونت مثانه را در خانم ها و آقایان افزایش می دهد. این فاکتورها عبارتند از:

  • افزایش سن
  • تحرک نداشتن
  • مصرف مایعات به مقدار کم
  • عمل جراحی در مجاری ادرار
  • استفاده از سوند ادراری
  • انسداد مجاری ادرار که باعث مسدود شدن مثانه و مجاری پیشاب می شود.
  • اختلالات مجاری ادرار که به دلیل نقص در هنگام تولد یا زخم ایجاد شده است.
  • احتباس ادرار که باعث مشکل در تخلیه مثانه می شود.
  • پروستات بزرگ
  • بی اختیاری روده
  • بارداری
  • دیابت

مطالعات نشان می دهد متاسفانه پس از به وجود آمدن اولین عفونت ادراری در آقایان در صورت عدم درمان کامل در دفعات بعد عفونت با شدت بیشتری ظاهر می شود. زیرا باکتری ها از طریق غدد پروستات به بافت ها راه پیدا می کنند و در آن ها پنهان می شوند.

علائم عفونت مثانه چیست؟

علائم عفونت مثانه متناسب با شدت آن متفاوت است. تغییر ناگهانی در هنگام ادرار، درد و سوزش نشانه های اصلی عفونت می باشد. علائم رایج دیگر عفونت مثانه عبارتند از:

  • ادرار خونی یا تیره
  • بیش از حد ادرار کردن
  • ادرار بد بو
  • درد یا سوزش ادرار
  • نیاز شدید به ادرار کردن
  • فشار یا گرفتگی در قسمت پایین شکم یا قسمت پایین پشت کمر

عفونت مثانه باعث پشت درد می شود. این درد به دلیل درد ایجاد شده در کلیه می باشد. در این حالت درد در هر دو طرف پشت بدن و در قسمت میانی پشت حس می شود. این حالت علامت رسیدن عفونت به کلیه است. عفونت کلیه باعث تب نیز می شود و باید در اسرع وقت مورد درمان قرار بگیرد تا مسائل و خطرات پیچیده تری برای شما ایجاد نکند. 

نحوه تشخیص عفونت مثانه

پزشک با انجام آزمایش ادرار عفونت مثانه را تشخیص می دهد. در این آزمایش فاکتورهای زیر بررسی می شوند:

  • گلبول های سفید خون
  • گلبول های قرمز خون
  • نیترات
  • باکتری ها
  • سایر مواد شیمیایی موجود در ادرار 

پزشک همچنین ممکن است آزمایش کشت نیز انجام دهد که به وسیله آن نوع باکتری موجود در ادرار تعیین می شود. هنگامی که نوع باکتری مشخص شد، حساسیت باکتری به آنتی بیوتیک مورد بررسی قرار می گیرد. در این صورت مشخص می شود که عفونت به وسیله چه آنتی بیوتیکی درمان می شود.

 

5227-عفونت-مثانه-علل-و-درمان-آن

درمان عفونت مثانه

عفونت مثانه توسط داروهای ضد باکتری، کاهش درد و سوزش درمان می شود. روش های درمان خانگی نیز در درمان عفونت مثانه موثر و کمک کننده هستند.

مصرف دارو

برای از بین بردن باکتری هایی که باعث عفونت مثانه شده اند، آنتی بیوتیک تنها داروی مورد استفاده است. اگر احساس درد و سوزش دارید، پزشک قرص هایی برای تسکین تجویز می کند. رایج ترین قرصی که برای درمان عفونت مثانه استفاده می شود قرص فنازوپیریدین است.

درمان خانگی

مصرف مایعات زیاد باعث خروج راحت تر باکتری ها از طریق ادرار می شود و آب بهترین مایع مصرفی برای بدن است. پزشک مصرف ویتامین ث و آب ذغال لخته را نیز به شما توصیه می کند تا مقدار اسید موجود در ادرار افزایش یابد. این اسید باعث از بین رفتن باکتری ها بصورت طبیعی می شود. مزیت دیگر استفاده از آب ذغال لخته جلوگیری از چسبیدن باکتری به دیواره مثانه و افزایش فعالیت و تکثیر آن ها می باشد. 

جلوگیری از عفونت مثانه

برخی تغییرات در روش زندگی باعث کاهش احتمال عفونت مثانه می شود. اگر زیاد دچار عفونت مثانه می شوید پزشک راه های پیشگیری را به شما پیشنهاد می کند. پیشگیری شامل مصرف آنتی بیوتیک به صورت روزانه می باشد. گاهی اوقات نیز پزشک مصرف آنتی بیوتیک بعد از رابطه جنسی را توصیه می کند. 

تغییر روش زندگی

تغییر در روش زندگی و کنار گذاشتن عادت های غلط نیز باعث کاهش یا حذف باکتری های ایجاد کننده عفونت می شوند. ما پیشنهاد می کنیم برای جلوگیری از عفونت در برنامه روزانه خود به توصیه های زیر عمل کنید:

  • روزانه 6 تا 8 لیوان آب بنوشید. اما اگر مشکل کلیه دارید راجع به مقدار مایع مصرفی در روز با پزشک مشورت کنید.
  • روزانه آب ذغال لخته مصرف کنید.
  • به محض اینکه نیاز داشتید ادرار کنید.
  • اگر خانم هستید بعد از ادرار از جلو تا عقب را به خوبی تمیز کنید و این کار را برعکس انجام ندهید.
  • از اسپری ها، پودرها و دئودرانت های بهداشتی استفاده نکنید.
  • به جای حمام کردن در وان، دوش بگیرید.
  • لباس زیر کتان و لباس های گشاد بپوشید.
  • هر روز لباس زیر خود را عوض کنید.
  • به جای تامپون از نوار بهداشتی استفاده کنید.
  • به جای استفاده از دیافراگم یا اسپرم کش از روش های دیگر کنترل بارداری استفاده کنید.
  • از کاندوم های روان کار غیرمنی کش استفاده کنید.
  • قبل و بعد از نزدیکی جنسی ادرار کنید.

سخن آخر

بیشتر عفونت های مثانه بعد از 48 ساعت یا بعد از مصرف یک دوره آنتی بیوتیک مناسب فروکش می کنند. اما برخی عفونت های مثانه به خاطر برخی مشکلات بدن یا باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک به کلیه نیز پیشروی می کنند. عفونت مزمن مثانه نیاز به ترکیبی از درمان و پیشگیری دارد. در برخی موارد مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک نیز مورد نیاز است. هر چقدر زودتر به درمان عفونت مثانه بپردازید، احتمال گسترش عفونت کاهش می یابد. بنابراین بهتر است در صورت مشاهده علائم اولیه حتما به پزشک مراجعه کنید و مورد درمان قرار بگیرید. 

[collapse id=2951]

منبع: سلامت بانوان اوما

پریود بعد از زایمان چگونه است؟

با اینکه دوران بارداری دوران حساس و سختی است و احتمالا شما مجبور هستید عوارض زیادی را تحمل کنید اما خوبی هایی هم دارد مثلا اینکه پوستتان درخشان تر می شود، بدنتان به دلیل پرهیزهای غذایی سالم تر است و مهم تر از همه اینکه پریود نمی شوید. اما شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که بعد از زایمان دوره های ماهیانه شما به چه شکلی خواهد بود؟ در واقع زمان بازگشت پریود شما بعد از زایمان بیشتر به این بستگی دارد که آیا نوزادتان از شیر شما تغذیه می کند و یا اینکه شیر خشک می خورد؟ همچنین به طور کلی مانند تغییری که وجود بچه در زندگی شما ایجاد کرده است پریود های شما نیز تفاوت هایی با قبل مادر شدن خواهد داشت. در این مقاله می خواهیم به طور کامل در مورد پریود شدن بعد از زایمان با شما مامان های اومایی عزیز صحبت کنیم. با ما همراه باشید. 

بعد از زایمان چه زمانی پریود برمی گردد؟

اگر شما به فرزندتان شیر نمی دهید، دوره شما حدود شش تا هشت هفته پس از زایمان برمی گردد. اما در صورت تغذیه نوزاد با شیر مادر، مدت زمان بازگشت پریود شما بسته به شرایط بدنی می تواند متفاوت باشد. حتی برخی مادران تا شش ماه بعد از زایمان پریود نمی شوند و این به دلیل هورمون پرولاکتین و تحریک کننده تولید شیر در بدن است که در این دوران بیش از حد طبیعی تولید می شود. برای برخی مادران نیز چه فرزندشان تنها با شیر مادر تغذیه شود و چه از طریق روش های کمکی دیگر تغذیه گردد بعد از چند ماه دوره ماهیانه بر می گردد. 

اگر شما فرزندتان را به روش طبیعی زایمان کرده اید و خیلی سریع پریودی شما برگشته است احتمالا پزشک توصیه می کند در این دوره ها از تامپون استفاده نکنید. زیرا هنوز بدن شما در حال بهبودی است و وجود تامپون ها در این زمان می تواند باعث ایجاد یک نوع بیماری به نام تروما شود. حتی بعد از این زمان نیز اگر تمایل به استفاده از تامپون داشتید حتما با پزشک خود مشورت کنید. 

اولین پریودی بعد از زایمان چگونه است؟

چه کودک خود را به صورت واژینال و چه از طریق سزارین به دنیا آورده باشید، احتمال خونریزی و افزایش ترشحات بعد از زایمان وجود دارد. در واقع بلافاصله بعد از زایمان بدن شما به خارج کردن بافت های باقی مانده از رحم ادامه می دهد تا کاملا آن را پاکسازی کند. 

در چند هفته اول بعد از زایمان ممکن است خون ریزی سنگین تر باشد و لخته هایی را نیز در آن مشاهده کنید. با گذشت چند هفته، این خون جای خود را به ترشحات واژینال موسوم به lochia می دهد. Lochia یک مایع تولید شده توسط بدن است که به رنگ سفید خامه ای تا قرمز روشن می باشد.

این نوع ترشحات می تواند حدود شش هفته ادامه یابد. اگر ترشحات شما به شکل لوشیا بود و بعد از مدتی که متوقف شد دوباره خونریزی شروع شد، این خونریزی احتمالاً دوره شماست و دیگر ربطی به زایمان ندارد. 

برای تشخیص خونریزی بعد از زایمان و پریودی می توانید از روش های زیر نیز استفاده کنید:

- خونریزی قرمز روشن که شش یا چند هفته پس از زایمان رخ می دهد، احتمالاً لوشیا نیست و پریود شما خواهد بود.

- با افزایش فشار یا فعالیت خونریزی ناشی از بارداری می تواند افزایش یابد. اگر تخلیه شما با فشار زیاد شود و هنگام استراحت کاهش پیدا کند، احتمالاً lochia است.

- Lochia همچنین بوی مشخصی دارد. به دلیل اینکه لوشیا با بافت های بارداری مخلوط شده است احتمالا بوی شیرین و ملایمی دارد که مانند بوی خونریزی پریودی نیست. 

- در اولین سال پس از زایمان، طبیعی است که دوره های شما از نظر طول، زمان بین چرخه ها و شدت خونریزی نوسان داشته باشد. این شرایط به ویژه در خانم هایی که شیر خودشان را به نوزاد می دهند بیشتر اتفاق می افتد. 

- بیشتر زنان پس از زایمان 2 تا 7 روز خونریزی دارند و بعد از بازگشت دوره قاعدگی "عادی" طول دوره آن ها از 21 تا 35 روز می باشد و ممکن است نسبت به قبل از بارداری تغییر کند. 

چرا در زنان شیرده پریودی دیرتر بر می گردد؟

به طور معمول، زنانی که فرزندشان را با شیر خودشان تغذیه می کنند تغییرات هورمونی بیشتری نسبت به سایرین دارند. پرولاکتین، هورمون مورد نیاز برای تولید شیر مادر، می تواند هورمون های تولید مثل یعنی استروژن و پروژسترون که عامل پریودی هستند را سرکوب کند. در نتیجه، شما مدتی تخمک گذاری و در نتیجه ریزش لایه درونی رحم و پریودی نخواهید داشت. البته این تغییرات در همه افراد یکسان نیست و ممکن است در برخی زنان شیرده پریودی سریعا برگردد. بنابراین نمی توان شیردهی را راه مناسبی برای پیشگیری از بارداری مجدد دانست. 

آیا پریود من روی شیر مادر تأثیر خواهد گذاشت؟

با بازگشت پریود، ممکن است متوجه تغییراتی در تأمین شیر یا واکنش کودکتان نسبت به شیر شوید. بنابراین تغییرات هورمونی که باعث می شود شما پریود شوید، می تواند بر شیر مادر نیز تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، ممکن است در اولین پریودی شاهد کاهش تولید شیر شوید و یا واکنش های خاصی از نوزادتان نسبت به شیر را ببینید. زیرا تغییرات هورمونی می تواند ترکیب شیر و مزه آن را تغییر دهد. با این حال، این تغییرات معمولاً بسیار جزئی هستند و توانایی شیردهی شما را زیاد کاهش نمی دهد. 

آیا دوران شیر دهی می تواند یک روش طبیعی برای جلوگیری از بارداری باشد؟

برخی از خانم ها از دوران شیردهی به عنوان یک روش طبیعی برای پیشگیری از بارداری استفاده می کنند. طبق اعلام انجمن متخصصان بهداشت باروری، در صورتی که فرزندتان را تنها با شیر مادر تغذیه می کنید احتمال بارداری شما بخصوص در شش ماه اول 1 درصد است. اما حتی اگر تغذیه با شیر مادر باروری شما را کاهش دهد این روش خیلی روش تضمینی برای جلوگیری از بارداری مجدد و ناخواسته نیست. 

نکته مهم در این روش کنترل بارداری تغذیه مطلق نوزاد با شیر مادر است. یعنی به غیر از شیر مادر، هیچ مایعات حتی آب یا مکمل ها و یامواد جامد دیگر نباید به کودک داده شود. چون این اتفاق به ندرت پیش می آید و به احتمال زیاد شما مجبور به دادن مایعات دیگر به نوزاد در کنار شیر خودتان هستید پس خیلی هم نمی توانید روی عدم بارداری به دلیل شیردهی حساب کنید. 

همچنین اگر شیرد میدهید و پریود شما برگشته است به معنی بازگشت تخمک گذاری می باشد و احتمال بارداری مجدد در صورت عدم استفاده از روش های پیشگیری دیگر وجود دارد. همچنین شما نمی دانید که پریود شما چه زمانی بر می گردد و تخمک گذاری حدود 14 روز قبل از خونریزی انجام می شود پس ممکن است قبل از بازگشت پریودی به دلیل تخمک گذاری باردار شوید. 

 

شیردهی و روش ضد بارداری

خوشبختانه روش های ایمن و مؤثر زیادی برای برای پیشگیری از بارداری برای افرادی که شیر می دهند در دسترس است. گزینه های غیر هورمونی مانند دستگاه داخل رحمی مس (IUD) ، کاندوم و دیافراگم ها همیشه برای دوران شیردهی بی خطر و موثر هستند.

همچنین برخی از گزینه های کنترل هورمونی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد که در هنگام شیردهی مشکلی ایجاد نمی کنند و مناسب می باشند. در این زمینه تنها باید با پزشک خود مشورت کنید. به طور کلی، قرص های ترکیبی با دوز کم که حاوی استروژن و پروژستین هستند پس از بهبود یافتن شرایط زایمان برای شما مناسب می باشند. 

چه تفاوتی در پریودهای بعد از زایمان وجود دارد؟

هنگامی که بعد از زایمان پریود شما دوباره شروع می شود بخصوص اولین پریودی ماننده دوره های قبل از بارداری نخواهد بود. بدن شما دوباره باید با این برنامه هماهنگ شود. شما ممکن است برخی از تفاوت های زیر را تجربه کنید:

  • درد و گرفتگی های شدید تر از حد معمول 
  • لخته های کوچک خون
  • خونریزی سنگین تر
  • توقف خونریزی و شروع مجدد آن
  •  افزایش درد های پریودی
  • پریود های نامنظم 

به طور کلی اولین دوره بعد از زایمان ممکن است سنگین تر از گذشته باشد. همچنین ممکن است به دلیل افزایش مقدار لایه رحمی که نیاز به ریختن دارد، با گرفتگی و درد شدیدتری همراه باشد. بعد از چند دوره پریودی این تغییرات تا حد زیادی کاهش پیدا خواهند کرد. همچنین در موارد نادر، عوارضی مانند مشکلات تیروئید یا اندومتریوز می تواند باعث خونریزی شدید بعد از بارداری شود. اندومتریوز به معنی ضخیم شدن زیاد دیواره رحم است.

زنانی که قبل از بارداری اندومتریوز داشتند، ممکن است بعد از زایمان دوره سبک تری داشته باشند. گاهی نیز پریودهای سخت می تواند به دلیل دو بیماری نادر، سندرم آشرمن و سندرم شیهان ایجاد شود. سندرم اشرمن منجر به ایجاد اسکار یا زخم  در رحم می شود. سندرم شیهان نیز در اثر آسیب به غده هیپوفیز شما ایجاد می شود که ممکن است باعث خونریزی شدید شود. در هر حال اگر خونریزی خیلی شدید و غیر قابل تحمل بود باید سریعا به پزشک مراجعه کنید تا خطری شما را تهدید نکند. 

چه عواملی باعث پریودهای دردناک پس از زایمان می شود؟

دوره های دردناک پس از زایمان به دلیل ترکیبی از چندین عامل ایجاد می شود. این عوامل عبارتند از:

  • افزایش شدت گرفتگی رحم
  • تاثیرهورمون های شیردهی بر هورمون های جنسی
  • حفره رحم بعد از بارداری بزرگتر می شود. در نتیجه دیواره بیشتری تشکیل شده و در پریودی شما درد و خونریزی بیشتری را تجربه می کنید. 

در خونریزی بعد از زایمان باید مراقب چه مواردی باشیم؟

مهم است که در صورت بروز هر یک از علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:

  • خیس شدن بیش از یک پد در هر ساعت
  • خونریزی همراه با درد ناگهانی و شدید
  •  تب ناگهانی
  •  خونریزی مداوم بیش از هفت روز
  •  لخته های خون بزرگ
  •  ترشحات بد بو
  • سردردهای شدید
  •  مشکلات تنفسی
  •  درد هنگام ادرار

در صورت تجربه این علائم یا هر چیز غیر عادی دیگری که مربوط به پریود شماست با پزشک خود تماس بگیرید. برخی از این علائم ممکن است نشان دهنده عفونت و بیماری های دیگر باشد که باید مورد پیگیری و درمان قرار بگیرد. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم بسته به شرایط شما و تغذیه نوزاد زمان بازگشت پریود بعد از زایمان برای هر فردی متفاوت از دیگری است و حتی خونریزی ها و پریودهای بعد از زایمان نسبت به قبل از بارداری متفاوت خواهد بود و به دلیل اینکه نمی توان زمان دقیقی برای بازگشت پریودی بعد از زایمان تعیین کرد نمی توان به طور مطمئن از دوران شیردهی به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری استفاده نمود و باید از روش های دیگر هم کمک گرفت. 

اگر در مورد اولین دوره بعد از بارداری چیزی غیر عادی به نظر می رسد، با پزشک خود تماس بگیرید. خونریزی بیش از حد یا نشانه های عفونت نگران کننده است. پس به بدن خود توجه کافی داشته باشید. 

[collapse id=2952]

منبع: سلامت بانوان اوما

تست بارداری با خمیر دندان چگونه است؟

همان طور که می دانید مطمئن ترین روش های مشخص شدن بارداری ابتدا انجام تست های خانگی و بعد هم آزمایش خون است اما برخی از روش های قدیمی و سنتی نیز وجود دارند که می توانند در تشخیص بارداری به شما بانوان اومایی عزیز کمک کنند. یکی از این روش ها تست بارداری با خمیردندان است.

 در واقع اعتقاد بر این است که اگر خمیردندان نسبت به ادرار واکنش نشان دهد به معنی بارداری می باشد. با اینکه این روش نسبت به کیت های تشخیص بارداری در خانه خیلی ارزان تر است اما علمی نیست و نمی توان صد در صد به آن اطمینان کرد. در این مقاله می خواهیم نحوه انجام آزمایش بارداری با خمیردندان را به شما آموزش دهیم. با ما همراه باشید. 

آزمایش بارداری خمیردندان چگونه انجام می شود؟

این آزمایش سنتی نیازی به آماده سازی وسایل یا انجام کار خاصی ندارد. برای بررسی واکنش خمیر دندان تنها به یک نمونه ادرار، خمیر دندان معمولی سفید و یک فنجان کوچک احتیاج خواهید داشت.  مقداری خمیر دندان را درون یک فنجان خالی فشار دهید.

ادرار را در یک فنجان جداگانه جمع کنید و به آرامی چند قطره از آن را به داخل فنجان حاوی خمیر دندان اضافه کنید. چند دقیقه صبر کنید تا واکنش خمیردندان را ببینید. اگر خمیردندان تغییر رنگ داد یا خورده شد به معنی باردار شدن شما می باشد. 

تست بارداری خمیردندان چگونه کار می کند؟

متخصصان هنوز در مورد صحت این آزمایش تردید دارند. اما معتقدند که ترکیبات موجود در خمیر دندان با هورمون حاملگی hCG در ادرار واکنش نشان می دهند ومانند آزمایش معمولی بارداری یعنی بی بی چک کار خواهد کرد.

از نظر تئوریک، هرگونه واکنشی که در ترکیب ادرار و خمیردندان وجود داشته باشد، ممکن است به دلیل خاصیت اسیدی ادرار و قلیایی بودن خمیردندان باشد و کف ایجاد کند در حالی که اصلا هیچ هورمون hCG در ادرار نباشد. برای مطمئن شدن از واکنش خمیردندان  به دلیل hCG ، باید از شریک زندگی خود نیز بخواهید که آن را انجام دهد. اگر نسبت به ادرار همسرتان چنین واکنشی وجود نداشته باشد، می توان آن را به عنوان یک آزمایش مثبت بارداری در نظر گرفت. اما در نهایت باید با انجام آزمایش خون بارداری شما توسط پزشک تایید شود. 

خمیردندان حاوی کربنات کلسیم است که با ادرار به دلیل اسیدی بودن واکنش می دهد و به خاطر تولید دی اکسید کربن مقدار زیادی کف و حباب ایجاد می کند و هرچه ادرار اسیدی تر باشد واکنش بیشتری اتفاق می افتد. به همین دلیل وقتی هورمون های بارداری در ادرار وجود داشته باشد خمیردندان خورده می شود و از بین می رود. 

pH ادرار به طور معمول اسیدی است و بین <6.0 تا 7.5 متغیر است. نتایج آزمایش حاملگی خمیردندان به میزان pH ادرار و خمیر دندان بستگی دارد. پس ترکیبات خمیردندان نیز می تواند در نتیجه این تست تاثیر داشته باشد و حتی نتایج اشتباهی ایجاد کند. 

 HCG یا هورمون بارداری از سلول های جفت پس ازانجام لقاح تولید می شود و با پیشرفت بارداری به مرور افزایش می یابد. اکثر آزمایش های سنتی و مدرن مشخص کردن بارداری بر اساس تشخیص این هورمون کار می کنند. 

خمیر دندان و تست بارداری

تست بارداری خمیر دندان چقدر دقیق است؟

آزمایش حاملگی خمیر دندان روشی دقیق یا مطمئن برای تأیید بارداری نیست. این روش تنها یکی از تست های جالب بارداری سنتی است که می توانید آن را امتحان کنید. اما هیچ مدرک علمی وجود ندارد که بگوید خمیر دندان می تواند هورمون hCG را تشخیص دهد.

تست بارداری با خمیر دندان را باید چه موقع از روز انجام داد؟

بهترین زمان برای همه تست های بارداری ادرار اول صبح بعد از بیدار شدن از خواب است. همچنین برای اینکه نتایج مطمئن تری به دست آورید بهتر است اجازه دهید یک هفته از تاخیر در پریودتان بگذرد. 

چگونه می توان نتایج تست حاملگی خمیردندان را بررسی کرد؟

تغییر رنگ یا خوردگی خمیر دندان به معنای نتیجه مثبت تست بارداری با خمیردندان و وجود هورمون بارداری در ادرار است. در صورت منفی بودن نتیجه تست شما واکنشی را مشاهده نمی کنید و مخلوط دست نخورده باقی می ماند و از بین نمی رود. 

آزمایش حاملگی در منزل با بی بی چک

این آزمایشات کاملا مقرون به صرفه و قابل اعتماد هستند و نتیجه آن ها در چند دقیقه مشخص می شود. آنها وجود هورمون hCG را در ادرار تشخیص می دهند. اما بعضی اوقات، ممکن است نتایج آزمایش مثبت کاذب یا منفی کاذب باشد. معمولا اگر خیلی زود این آزمایش را انجام دهید حتی اگر باردار باشید با جواب منفی کاذب روبرو خواهید شد. همچنین اگر از روش های کمک بارداری یا برخی داروهای خاص استفاده می کنید ممکن است با جواب مثبت کاذب روبرو شوید.

برای به دست آوردن یک نتیجه دقیق، شما باید حداقل یک هفته پس از پریود  از دست رفته و با اولین نمونه ادرار در صبح، آزمایش بارداری ادرار را انجام دهید.

آزمایشات بالینی بارداری:

 پزشک ممکن است آزمایش خون و آزمایش ادرار یا هر یک از آن ها را برای تشخیص حاملگی توصیه کند. آزمایش ادرار مشابه آزمایش بارداری خانگی انجام می شود، اما نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. آزمایش خون نیز دو نوع است:

  • آزمایش کیفی که وجود هورمون های بارداری را بررسی می کند.
  • آزمایش کمی که مقدار تیتر هورمون بتا را تشخیص می دهد.

چه زمانی باید یک دکتر را ببینید؟

اگر شک دارید که باردار هستید، بهتر است با پزشک مشورت کنید. همچنین ممکن است علائم اولیه بارداری مانند درد شکم، خستگی، تغییرات میل غذایی، بیماری صبحگاهی، سینه های حساس و دردناک، خونریزی واژن، قاعدگی نامنظم و موارد دیگر را که می تواند نشانه بارداری باشد را مشاهده کنید.

هنگامی که پزشک با استفاده از آزمایشات ادرار، آزمایش خون یا سونوگرافی، بارداری شما را تأیید کرد، مراقبت های دوران بارداری برای شما شروع می شود و پزشک توصیه های مهم را برای شما توضیح خواهد داد. 

آزمایش حاملگی خمیردندان ممکن است آزمایش مناسبی برای تأیید بارداری شما نباشد. بهتر است به سراغ روش های استاندارد بروید و با پزشک مشورت کنید. هرچه زودتر بارداری شما توسط پزشک تایید شود بهتر است زیرا مراقبت های بارداری از همان ابتدا برای جلوگیری از عوارض خطرناک بارداری برای جنین و مادر بسیار مهم است. 

سخن آخر

روش های بسیار زیادی از قدیم و به طور سنتی در خانواده ها برای تعیین بارداری وجود دارد اما از نظر پزشکی این روش ها و حتی علائم اولیه بارداری نمی توانند به طور تضمینی بارداری شما را تایید کنند و هر زمان که احتمال بارداری در شما وجود داشت بهترین روش مراجعه به پزشک و انجام تست خون برای تایید بارداری می باشد تا مراقبت های بارداری در زمان مناسب انجام شوند و خطری برای شما و فرزندتان ایجاد نشود. 

[collapse id=2953]

منبع: سلامت بانوان اوما